Direct aan de oever van Niederlahnstein rijst een imposant industrieel gebouw op – de Löhnberger Mühle. Het bijzondere: De grote meelfabriek in laatklassicistische stijl doet puur optisch meer denken aan een representatieve kasteelcomplex dan aan een productie- en opslaglocatie. Vanwege zijn architectonische bijzonderheid staat het gebouw onder monumentenzorg en maakt het deel uit van het UNESCO-werelderfgoed Boven-Midden-Rijngebied.

Begin jaren 1890 gaf de Löhnberger Actien-Gesellschaft de molenbouwmeester Carl Ehrenberg opdracht voor de bouw van een vestiging aan de Rijn, voornamelijk om daar Zuid-Russisch graan te verwerken. Ehrenberg stond, dankzij zijn Berlijnse afkomst, volledig in de traditie van de school van Karl Friedrich Schinkel, wiens aan de architectuur van de oudheid herinnerende bouwwerken tot op de dag van vandaag het stadsbeeld van Berlijn en Potsdam bepalen.

En zo is ook de Löhnberger Mühle een voorbeeld van deze voor die tijd nieuwe architectonische stijlrichting. Het zes verdiepingen tellende hoofdgebouw strekt zich uit langs de Rijn. Samen met de aansluitende vleugels ontstaat een U-vormig gebouw, waarvan de symmetrie in de eerste jaren slechts onderbroken werd door een vierkante, met kantelen versierde toren en een lagere noordelijke aanbouw. Associaties met kasteel- of slotcomplexen waren opzettelijk. Het bakstenen gebouw is versierd met de typische elementen van het classicisme, zoals stenen gordelbanden en balusters (leuning van kleine zuilen).

Na een bouwperiode van twee jaar ging de dampfabriek, ingericht volgens de nieuwste technische inzichten, in werking. Naast de eigenlijke molen huisvestte het complex een ketelhuis en elk een graan- en meelopslag. Na een eerste bouwkundige uitbreiding in 1911 was het complex in staat tot 120 ton graan per dag te verwerken, dat rechtstreeks van de Rijnschepen op het bedrijfsterrein werd gelost. In 1929 verwierf Kurt Kampffmeyer de molen en richtte de Rijnisch-Nassauische Lager- en Speditions-Aktiengesellschaft Niederlahnstein op. De maalactiviteiten werden gestaakt en het complex werd voortaan gebruikt als opslagplaats en overslagpunt voor diverse agrarische producten. De uitbreiding met kunstmest en brandstoffen maakte een uitgebreide uitbouw van het complex noodzakelijk, waarbij de opslagcapaciteit verveelvoudigd werd. Sinds 2010 maakt de voormalige Löhnberger Mühle deel uit van de Beiselen Lager- en Overslag GmbH, die daar eveneens een breed scala aan agrarische producten en bulkgoederen overslaat.

De Löhnberger Mühle staat onder monumentenzorg
De uitstraling van het hoofdgebouw is ondanks alle moderniseringen van de afgelopen 125 jaar onveranderd gebleven. Plannen om het terrein verder aan te passen aan de behoeften van de moderne industrie voorzien, vanwege de monumentenzorg, tenminste in het behoud van de naar de Rijn gerichte hoofdgevel. Zo kunnen bezoekers van het Midden-Rijndal ook in de toekomst klassicistische industriearchitectuur in Lahnstein bewonderen.