Het huidige kerkgebouw heeft een lange geschiedenis - tot op de huidige plaats. Aangenomen mag worden dat het een kleine houten of vakwerkkapel uit de tweede helft van de 10e eeuw was. Het was een privé kerk. Aan het begin van de 13e eeuw werd zij opgevolgd door een opzichtige romaanse kerk van steen, waarvan het rechthoekige koor met drie klaverbladbogen tussen pilasterstroken bewaard is gebleven als de zuidoostelijke zijruimte van de huidige parochiekerk. De rechthoekige gotische aanbouw aan de oostkant, de huidige kleine doopkapel, dateert uit de 15e eeuw. In 1730 werd aan de westkant een nieuw, barok schip gebouwd, dat ongeveer 60 jaar later weer werd uitgebreid. Na de nieuwe planning van een neoromaanse kerk, die ook ostentatief was, werd in 1903 de vierkante, 42 meter hoge klokkentoren in het zuidwesten als eerste deel van het gebouw gebouwd. In 1931/32 werd echter besloten tot de bouw van een driebeukige traphal die zich naar het noorden uitstrekte met een koor en een brede koortoren naar een ontwerp van L. Becker en A. Fallkowski, waarvoor de barokke kerk met nokkentorentje moest wijken. De zuidelijke gevel heeft een dubbele trapgevel gedeeld door drie diepe blinde bogen met portalen. Vanaf het begin was de kerk de doop- en parochiekerk van Kärlich, Mülheim (tot 1884) en voor het noordelijke deel van Weißenthurm (tot 1808). In 1217 werd de kerk met de belastingrechten aan het klooster St. Florin in Koblenz geschonken en bleef tot het einde van de 18e eeuw in het bezit van dit klooster.