Indrukwekkende Smalheid
Eén van de curiositeiten aan de Midden-Rijn is het zogenaamde stadsmuurhuisje. Dit barokke vakwerkhuis werd omstreeks het jaar 1700 gebouwd voor twee bogen van de stadsmuur van Oberlahnstein, waarbij de kamers slim gebruikmaken van de boogramen van de middeleeuwse verdedigingsmuur. Met slechts 42 vierkante meter woonoppervlak verdeeld over twee verdiepingen, is het in de ware zin van het woord een Lahnsteiner „sieraad''.

In de volksmond is overgeleverd dat het diende als herberg van de poortwachter bij de vee-poort, waar de schildering aan de voorzijde aan herinnert. In 1826 erfde Josef Gärtner het huis „An der Mauer“. In 1897 werd het bewoond door een gezin van elf personen.

Het huis beschikt op de begane grond over een keuken en een woonkamer, op de bovenverdieping bevinden zich een kinderkamer en een ouderslaapkamer. Daarnaast is er een kelder en twee zolderverdiepingen, waarvan de bovenste met het verdedigingspad op de stadsmuur is verbonden. Aan het noordelijke einde van het verdedigingspad bevond zich bovendien ooit een balkonachtig zitje, dat echter bij een bominslag in november 1944 werd verwoest.
Nadat in 1969 de laatste bewoner vertrok, ontsnapte het stadsmuurhuisje nipt aan de sloop. In plaats daarvan kwam het in het bezit van de stad Lahnstein. Het curieuze gebouw werd ingrijpend gerenoveerd en als nevenvestiging van het stedelijke museum zo ingericht, zoals het er honderd jaar geleden uit zou kunnen hebben gezien. Tegenwoordig geldt het gebouw als cultureel monument en kan het worden bezocht in het kader van de historische stadsrondleiding en bij acties van de steunvereniging.

Naast het stadsmuurhuisje bevindt zich vandaag de dag één van de laatste van de vroeger talrijke waterpompen, die begin 19e eeuw dienden voor de watervoorziening van de stad. Het is een gietijzeren pomp met smeedijzeren versieringen. De gietijzeren trog is een vroeg getuigenis van de oprichtingstijdse staalfabriek aan de voet van de Ruppertsklamm.